Ένα νέο βιβλίο ποίησης με τίτλο «Φωταύγεια» του Χρήστου Ν. Καρακάση από τις Εκδόσεις Κουίντα κυκλοφόρησε μέσα στον Σεπτέμβριο. Ο Χρήστος Καρακάσης είναι ένας δημιουργός που υπηρετεί την τέχνη και της εμφυσά τη δική του πνοή παράγοντας με υπομονή το έργο του. Τον γνωρίσαμε μέσα από τη σκηνοθετική του ιδιότητα καθώς και μέσα από τη σταθερή παρουσία του και την προσφορά του στο πολιτιστικό γίγνεσθαι αρκετά χρόνια τώρα. Είναι η πρώτη φορά που καταθέτει έργο ποιητικό.

Ίσως οι ιδιότητες του σκηνοθέτη και του ποιητή να απέχουν στην παραδοσιακή αντίληψη η μία από την άλλη, τόσο σε αναμενόμενη αισθητική όσο και σε ψυχοσύνθεση. Και αυτό στην προκειμένη περίπτωση έχει μία βάση. Ο Χρήστος Καρακάσης δεν είναι ο άνθρωπος που θα σε κάνει να σκεφτείς ότι ίσως γράφει ποίηση. Και αυτό ακριβώς είναι που προσδίδει κάτι διαφορετικό σε αυτό το έργο.

 

Είναι σαν να ανοίγει μια μυστική πόρτα και μπορεί ο αναγνώστης να μεταφερθεί στα βάθη του καλλιτεχνικού του εργαστηρίου, που δεν είναι άλλο από τα πιο ευαίσθητα και μαλακά μέρη της αντίληψης και του συναισθήματος όλης της τέχνης. Αυτό που τελικά βρίσκεται πίσω από κάθε δημιούργημα και κάθε μορφή τέχνης: η ποίηση. Αυτή τη φορά αποφασίζει να το καταθέσει δίχως επεξεργασία ώστε να γίνει έργο κινηματογραφικό, έργο σκηνοθετικό ή οτιδήποτε άλλο. Καταθέτει τη σκέψη του και το συναίσθημα του σκέτα, με μόνα εργαλεία ένα χαρτί και ένα μολύβι.
Βλέπουμε μια αρχική σκέψη και ένα συναίσθημα να παραδίνονται δίχως καμία προστασία από την τεχνολογία και τις δυνατότητες της έβδομης τέχνης.

 

Δεν είναι σπάνιο ένας καλός σκηνοθέτης να υστερεί όταν διατυπώνει τις ιδέες του με λόγια. Στην προκειμένη περίπτωση δεν συμβαίνει το ίδιο. Βρίσκουμε έναν ποιητικό κόσμο δομημένο και ιδιαίτερο, ικανό να σταθεί και να χαράξει μια δική του παράλληλη πορεία. Διαβάζοντας τον δεν βρίσκουμε έναν σκηνοθέτη που γράφει και ποίηση. Αλλά ανακαλύπτω έναν ποιητή κάπως μοναχικό και ταπεινό που ωστόσο εδώ και πολύ καιρό ύφαινε τις λέξεις του και χάραζε τα εσωτερικά μονοπάτια, ίσως δίχως ποτέ να έχει σκεφτεί να τα φανερώσει στον κόσμο.

 

Σαν αναγνώστες νιώθουμε ότι περιηγούμαστε σε έναν μυστικό κήπο. Γνωρίζοντας το σύνολο του έργου του αυτός ο κήπος γίνεται ακόμη πιο αξιοθαύμαστος και άξιος μελέτης. Ταυτόχρονα μια σειρά από φωτογραφικό υλικό και πλάνα από τις ταινίες του δημιουργούν μια παράλληλη αφήγηση καθώς πρόκειται για φωτογραφίες και στιγμιότυπα που όλα έχουν ιδιαίτερη φόρτιση και ιστορία καθώς προέρχονται από άλλα έργα.

 

Ο χώρος

στον χώρο γλιστρούσε το βλέμμα
έφτιαχνε κάστρα
το αυλάκι της μνήμης έχανε το βάθος του
χωρούσε στην παλάμη μου

τα μακριά δάκτυλα
ένιωθα πως έπνιγαν
τη νοσταλγία του χώρου
τη μια στιγμή μεγάλωνε
μετά από λίγο μίκραινε
εκκρεμότητα στο βάθος
του διαδρόμου

ακούω τη φωνή μου

χωρίς  λόγο
μιλώ
χωρίς λόγο

φωταύγεια
στην ένταση στη χροιά
σταματώ…
περιμένω….
γράμματα  προτάσεις
δεν αγοράζονται
οι στιγμές

πωλούνται
οι αλήθειες

Εκδόσεις Κουίντα   www.kouinta.com

Ο Χρήστος Ν. Καρακάσης γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε μουσική, πληροφορική και σκηνοθεσία θεάτρου, κινηματο-γράφου, τηλεόρασης. Κατέχει μεταπτυχιακούς τίτλους στην Ανάπτυξη και μεθοδολογία της εκπαίδευσης και στη Σκηνοθεσία κινηματογράφου και θεάτρου. Ως σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός έχει παρουσία από το 1992. Οι ταινίες του έχουν αποσπάσει διεθνείς βραβεύσεις και έχουν προβληθεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Τα τελευταία χρόνια ταινίες του όπως το «Ανάμεσα σε δυο πατρίδες», «Μορφογένεση» και άλλες έχουν συγκινήσει και αγαπηθεί από το διεθνές κοινό κάνοντας ξεχωριστή πορεία. Ταυτόχρονα είναι Καθηγητής Κινηματογράφου και Θεάτρου σε πολλές σχολές και ιδρύματα, καθώς και στο Σπουδαστήριο Τεχνών και Επιστημών της Κουίντα.

Είναι Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Ψηφιακού Κινηματογράφου Αθήνας AIDFF καθώς και του Διεθνούς Οικολογικού Πανοράματος. Έχει γράψει το βιβλίο «Εισαγωγή στον κινηματογράφο» (εκδόσεις Κουίντα). Αρθρογραφεί στο filmmaker και στο koyinta art emagazine). Αυτή είναι η πρώτη του ποιητική συλλογή.